
Op 13 mei was ik naar het jubileumfeest van de
Stichting Oude Groninger Kerken. De stichting bestaat 40 jaar en had de plaatselijke commissies uitgenodigd plannen in te dienen. Het
idee van
Zuurdijk - een grafmonument voor de armen van het dorp - heeft gewonnen. Op het monument komt de tekst van
Geuchien Zijlma (1842 - 1922) te staan. Hij was boer, maar ook schrijver over Zuurdijk, en vertelt in "Ons dörpke, herinneringen oet mien jongenstied" over "armhoes Joapke", een weesjongen uit het diaconiehuis.
"Woar leggen dien voai en moui, Joapke?" Den begund' er te reeren en zee: hij wit 'n nyt meer. Verleden joar har der 't nog zyn kend maor nou was 't gras er al overwossen. Nee, 't stumper Joapke wist nyt meer, en kon 't ook nyt meer wyten, want kerkvoogden wollen er 'n knappe boudel hemmen, en meester arbaidde op 't grasgewas; zoodounde waszen dei rauwe ophoogseltjes al weer slicht maokt; 't was ja aan noorkant. 't Gras wös er al gelieke weelderg weer over hen, en 'n poaltje stond 'er nyt'.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten