big brother is watching you?

Bij Twitter volg ik drie mensen: Maxime Verhagen, Geke en Arnold. Omgekeerd verwacht ik twee mensen die mij volgen, maar het zijn er nu al meer. Waarom? Mij is het een raadsel. Ze zijn Engelstalig, dus logisch is het niet. Twitter heeft in ieder geval eentje verwijderd vanwege vreemd gedrag (zie printscreen). Dat kan o.a. vanwege "spammy behavior". Twitter mag commercieel en promotioneel gebruikt worden, maar niet te opdringerig. Verder vond ik een posting van een ervaren Twitteraar en de redenen waarom ze twittert:
- omdat het kan
- om stoom afblazen (maar daar moet je natuurlijk wel voorzichtig mee zijn, want alles is openbaar, en eenmaal op het net blijft het er ook)
- om deel nemen aan een groepsproces
- voor het delen van informatie tijdens een congres / bijeenkomst / vakantie
- om vragen te stellen / antwoorden krijgen (hoewel dat erg afhangt van je netwerk)
- om op de hoogte blijven wat er gebeurt
- om aantekeningen voor jezelf maken
- voor de lol
- om nieuws te lezen (over veel nieuwtjes wordt al heel snel bericht in de Twitterosfeer)
- om na te gaan of er een storing is
- om tips te geven en krijgen over interessante artikelen / websites
- voor snelle emails: iedereen met een Twitter account kun je een kort berichtje sturen zonder z’n email adres te weten

Na afloop van de cursus hoop ik dat de bl-OR-g van de OR blijft functioneren en verwacht ik zelf Twitter te blijven gebruiken. Dit vanwege het korte en krachtige karakter. Ik kan een Tweet versturen vanaf mijn iGoogle-startpagina. Hetzelfde geldt trouwens voor mijn blog.

Mijn Netvibes - waar alleen nog een weerbericht op staat - wordt ook gevolgd ..... Ik vind mijn ontdekkingsreis door de zandbak van web 2.0 hartstikke leuk, maar wil ik deze mensen in mijn stukje van de zandbak? Wel als het echt is, maar zo voelt dit niet. Dit voelt nep. Natuurlijk besef ik dat niets - dat je op internet doet - geheim blijft. Vorige week liet ik een collega Google Kladblok zien. Ze vond het handig voor studenten om hun "zoekgeschiedenis" op te slaan. Dat kan ook via de Webgeschiedenis van Google. Ik kan mezelf wel proberen wijs te maken dat Google me - als ik er geen gebruik van maak - niet volgt, maar dat is natuurlijk flauwekul. Daarom kan ik net zo goed ook zelf mijn Webgeschiedenis bekijken en gebruiken.